ความเป็นพันธมิตร : กติกาสัญญาวอร์ซอ
สนธิสัญญาการให้ความช่วยเหลือร่วมกันในยุโรปตะวันออกในระยะเวลา 20 ปี ซึ่งจัดตั้งขึ้นมาโดยกลุ่มประเทศคอมมิวนิสต์เมื่อ ค.ศ. 1955 ภาคีสมาชิกเริ่มแรกของกติกาสัญญาวอร์ซอ ประกอบด้วย แอลเบเนีย บัลแกเรีย เชโกสโลวะเกีย สาธารณรัฐประชาธิปไตยเยอรมัน ฮังการี โปแลนด์โรมาเนีย และสหภาพโซเวียต สนธิสัญญาว่าด้วย "มิตรภาพความร่วมมือ และความช่วยเหลือซึ่งกันและกัน" ฉบับนี้ได้สร้างเอกภาพในสายการบังคับบัญชาทหารกองทัพต่าง ๆ ของประเทศภาคีสมาชิก 8 ประเทศ โดยมีกองบัญชาการอยู่ที่กรุงมอสโก กำหนดให้ภาคีสมาชิกแต่ละประเทศให้ความช่วยเหลือในทันทีและในทุกวิถีทางที่เห็นว่ามีความจำเป็น รวมทั้งการใช้กำลังรบเพื่อให้ความช่วยเหลือแก่ภาคีสมาชิกใด ๆ ที่ถูกโจมตีในยุโรปตะวันออก
ความสำคัญ กติกาสัญญาวอร์ซอ เป็นปฏิกิริยาของสหภาพโซเวียต ต่อการจัดตั้งสหภาพยุโรปตะวันตก และการตัดสินใจอนุญาตให้เยอรมนีตะวันตกเริ่มมีกำลังรบได้อีก และยอมให้เข้าร่วมเป็นภาคีสมาชิกของนาโตด้วย กติกาสัญญาวอร์ซอนี้ ได้ใช้เป็นรากฐานในการสถาปนาองค์การสนธิสัญญาวอร์ซอ (ดับเบิลยูทีโอ) โดยให้มีโครงสร้างทางการทหาร-การเมืองสามารถทำหน้าที่คานอำนาจนาโตได้ เนื้อหาของกติกาสัญญาวอร์ซอนี้ มีถ้อยคำสำนวนเกือบจะเป็นการลอกเลียนแบบบทบัญญัติของสนธิสัญญาแอตแลนติกเหนือ นอกจากนั้นแล้ว ก็ยังมีข้อกำหนดให้ประเทศภาคีสมาชิกกติกาสัญญาวอร์ซอมีพันธกรณีที่จะต้องร่วมกันยืนหยัดปกป้องผลประโยชน์ของสังคมนิยมด้วย อย่างไรก็ดี ว่าโดยพื้นฐานแล้ว กติกาสัญญาวอร์ซอได้สร้างโครงสร้างทางการเมืองและการทหารที่มีการเปลี่ยนแปลงเฉพาะรูปแบบแต่มิได้มีการเปลี่ยนแปลงสารัตถะของนโยบายครองความเป็นใหญ่ของสหภาพโซเวียตในยุโรปตะวันออกแต่อย่างใด นับตั้งแต่ปี ค.ศ.1962 เป็นต้นมา แอลเบเนียมิได้เข้าร่วมในการตัดสินใจหรือเข้าร่วมการดำเนินการภายใต้กติกาสัญญาวอร์ซอนี้
No comments:
Post a Comment