War Type : Wars of National Liberation

ประเภทของสงคราม: สงครามปลดปล่อยแห่งชาติ

หลักการของพวกคอมมิวนิสต์ ที่เรียกร้องให้มีการลุกฮือขึ้นต่อต้านฝ่ายตะวันตก และต่อต้านฝ่ายทุนนิยมโดยกลุ่มประเทศในโลกที่พัฒนาแล้ว ถึงแม้ว่ามาร์กซ์และเลนินจะพูดถึงการปฏิวัติในชาติโดยคอมมิวนิสต์เพื่อแย่งชิงอำนาจนี้ก็จริง แต่ผู้ที่ให้คำนิยามเรื่องนี้ที่ขยายวงกว้างยิ่งขึ้นในยุคปัจจุบันนี้ คือ ประธานาธิบดี นิกิตา ครุชชอฟ แห่งสหภาพโซเวียต เมื่อปี ค.ศ. 1961 สงครามปลดปล่อยแห่งชาตินี้ เป็นการก่อการร้ายต่อต้านระบบเก่าในดินแดนอาณานิคม และในชาติต่าง ๆ ในเอเชีย แอฟริกา และละตินอเมริกา พวกคอมมิวนิสต์เห็นว่า สงครามปลดปล่อยแห่งชาตินี้เป็น”สงครามยุติธรรม” เพื่อปลดปล่อยมวลชนจากพันธนาการทางเศรษฐกิจและการเมือง ที่กลุ่มชนชั้นปกครองที่นิยมตะวันตกได้นำมาผูกมัดจำจองไว้ พวกผู้นำจีนคอมมิวนิสต์ภายใต้ประธานเหมาเจ๋อตุง ได้สอนหลักการของสงครามปลดปล่อยแห่งชาตินี้ไว้ด้วย โดยได้เรียกร้องให้พวกชาวไร่ชาวนาลุกฮือขึ้นมาต่อต้านสังคมที่ครอบงำโดยระบบชนชั้นทั้งปวง

ความสำคัญ หลักการของสงครามปลดปล่อยแห่งชาตินี้ ได้กลายเป็นยุทธวิธีระดับพื้นฐานของพวกคอมมิวนิสต์เพื่อนำมาใช้ให้บรรลุถึงจุดมุ่งหมาย คือ การได้รับชัยชนะในบั้นปลายของลัทธิคอมมิวนิสต์ในทุกประเทศ พวกผู้นำสหภาพโซเวียตซึ่งได้ยอมรับว่าสงครามนิวเคลียร์คือสงครามฆ่าตัวตายของทั้งสองฝ่ายจึงได้ประกาศว่า สงครามทุกประเภทล้วนเป็นสงครามอยุติธรรม เว้นเสียแต่ว่าสงครามนั้นจะเป็นการต่อสู้โดยมวลชนเพื่อปลดปล่อยตัวของพวกเขาเองเท่านั้น ฝ่ายสหภาพโซเวียต ในขณะที่ไม่ต้องการจะมีส่วนร่วมโดยตรงกับการสู้รบในสงครามเช่นนี้ แต่ก็ได้ยอมรับถึงความรับผิดชอบที่พวกตนจะต้องให้การสนับสนุนพวกที่จะทำสงครามปลดปล่อยแห่งชาติเหล่านี้ ด้วยอาวุธและการช่วยเหลือในรูปอื่น ๆ ฝ่ายสหภาพโซเวียตมีทรรศนะว่า ตราบใดที่พวกตะวันตกยังมีการ “ส่งออกการต่อต้านการปฏิวัติ” นี้อยู่ พวกเขาก็ยังจะต้องให้ความช่วยเหลือการปฏิวัติของพวกคนพื้นเมืองนี้อยู่ตราบนั้น สงครามเวียดนาม การก่อการร้ายในอาณานิคมของโปรตุเกส ในเอธิโอเปีย และในนามิเบีย และการปฏิบัติการด้วยสงครามกองโจรที่ดำเนินอยู่ในอีกหลายรัฐในละตินอเมริกา ทางฝ่ายคอมมิวนิสต์ถือว่าเป็นสงครามปลดปล่อยแห่งชาติทั้งสิ้น